Hoi lieve allemaal,

Hoe is het met jullie? Het weer is in ieder geval beter aan 't worden in Nederland toch? Hier is het regenseizoen ook tegen het einde aan 't lopen en het is lekker warm.

Vorige week ben ik tante geworden! Christa en Johan hebben een prachtige dochter gekregen: Eva. Wat liggen dood en leven eigenlijk dicht bij elkaar he. Tegelijk ook zo mooi dat nieuw leven weer nieuwe hoop biedt.

Naast de stage hebben we genoeg tijd voor andere dingen, zoals jullie uit m'n vorige verhalen al wel begrepen zullen hebben ;-) Zo zijn we vrijdag naar het project van Stephanos geweest. In dit dorpje worden ruim 100 weeskinderen opgevangen in gezinnen van zo'n 10 kinderen met een verzorgmoeder. Dit zijn kinderen die een of beide ouders missen en niet kunnen worden opgevangen bij familie. Soms wonen ze bij hun opa of oma, maar zijn die te oud om voor ze te zorgen. Op deze manier krijgen ze toch een plekje in een soort gezinsstructuur. Er gebeurt nog meer bij Stephanos: elke vrijdag komen moeders met hun ondervoede kinderen uit de omgeving voor opvolging van hun gewicht en krijgen ze voeding voor een week mee. Op de daycare krijgen de kinderen tussen de 5 en 15 jaar elke dag een maaltijd. Verder zijn er nog de scholen: een kleuterschool, een basisschool en een vakschool. Een heel mooi project dus!

Zaterdagmiddag ben ik met Susan en Femke (Nederlandse geneeskundestudent) naar een HIV-AIDS campagne in een dorpje geweest. Leuk om eens te zien hoe ze voorlichting aan de bevolking geven. Het programma begon met toespraken van onder andere het dorpshoofd, de predikant en Kristien (die hoorde pas een uurtje van te voren dat ze ook moest speechen!). De rest van de middag werd gevuld met heel veel muziek, zingen, dansen, toneel, rappen, cabaret en een acrobatenshow. Tijdens het hele gebeuren moesten wij als blanke meiden natuurlijk op de voorste rij van het podium zitten... En nadien kregen we zelfs drinken en een koek, terwijl de kindertjes van het dorp rond onze stoelen stonden en de kruimels onder onze stoelen weggristen. Dat voelt echt niet lekker hoor! Maar voor hun is het een eer om blanke gasten te hebben, en ze willen je daarom ook heel goed behandelen. Het zal wel weer heerlijk zijn om straks niet meer op te vallen tussen de andere blanken...

Zondagmorgen zijn Kristien, Pinta en ik naar de Kabula Church geweest, een nogal charismatische gemeente. Gelukkig werd alles in het Engels vertaald, dus we konden het goed volgen. De preek was zeer interactief en de predikant hield van uitbeelden. Dus vroeg hij eerst een paar mensen om het verhaal van de blinde Barthimeus na te spelen. Ze deden dat ook vol vuur. Daarna ging hij zelf het verhaal van Mefiboseth vertellen: al strompelend liep hij over het podium en hij tilde de vertaler op voor een rondje door de kerk om te laten zien hoe David Mefiboseth meenam. Er ging ook iemand in tongen spreken, heel apart om te zien en te horen. Het was echt een boeiende ervaring, maar achteraf had ik wel hoofdpijn... ;-) 's Avonds ben ik weer naar de Engelstalige dienst van de CCAP geweest. Daar gaat het er gelukkig heel wat rustiger aan toe ;-)

Deze week is alweer m'n laaste stageweek. Donderdag hoop ik naar Lilongwe te gaan om m'n vader en Arjen op te halen van het vliegveld. We hebben een auto gehuurd en hopen twee weken door Malawi te trekken. Natuurlijk heb ik daar erg veel zin in! Waarschijnlijk is dit dus het laatste berichtje op m'n blog, maar de verdere verhalen en foto's komen thuis wel. In ieder geval wil ik iedereen bedanken voor jullie meeleven met m'n stagetijd hier en voor alle reacties en berichtjes. Jullie belangstelling en betrokkenheid heeft me heel goed gedaan! Ik hoop dat jullie nu een beter beeld hebben gekregen van het leven in Malawi, zowel van de mooie als van de minder mooie kanten. Aan de ene kant geeft onze rijkdom, in vergelijking met de armoede hier, heel veel reden tot dankbaarheid. Tegelijk vraagt het ons gebed. En er is niet alleen heel veel gebed nodig, maar ook materiele en financiele steun. Het is echt mooi om te zien wat Westerse projecten, zoals Stephanos, hier kunnen bereiken. Zij werken met adoptieprojecten, en ik heb gezien dat het geld heel goed besteed wordt. Mocht je interesse hierin hebben, hun site staat bij de links, rechts onderaan op m'n blog.

Iedereen het beste in alles, en hopelijk tot weerziens in Nederland!

Liefs, Rianne